rolstoelen
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
24 September 2015 | Zambia, Livingstone
Rolstoelen.
Vrijdag was het de dag dat we naar Nakubita gingen, huisbezoeken. We kwamen bij een jongeman die verzorgd word door zijn ouders, hij kon nooit naar buiten omdat hij verlamd is. Hij vertelt dat hij op een dag naar zijn werk liep en tintelingen kreeg in zijn benen, daarna verdween langzaam zijn gevoel en raakte verlamd. Hij lag met grote bruine, vriendelijke ogen naar ons te glimlachen, in zijn gammele bed. Hij wordt verzorgd door zijn Opa en Oma, zijn ouders zijn niet in beeld. De caregiver Michel heeft connecties met een Rotary club, en die had voor een rolstoel gezorgd. De jongen keek er na uit om in de rolstoel naar buiten , zijn wereld te kunnen vergroten.
De rolstoel stond keurig in de hoek, en wij dachten , zou die wel gebruikt worden. De volgende keer zien we je in de rolstoel, een grote glimlach stond op zijn gezicht toen we hem verlieten.
Zo kwamen we ook bij een oude dame, die vorig jaar haar heup had gebroken, en met de operatie daarvan was iets niet goed gegaan. , waardoor ze nauwelijks nog kon lopen. Ook hier was een rolstoel nodig om uit het donkere, benauwde huisje te kunnen.
Haar zoon , schoondochter en kleinkinderen zorgde voor haar.
Betty, een collega uit Belgie heeft jaren in een revalidatie centrum gewerkt. Wij dachten misschien een goed plan om terug te gaan en rolstoel les te geven. Zo gezegd zo gedaan . Onze leiding vond het een prima idee en hebben geregeld dat wij op dinsdag middag terug gaan.
We ontmoeten een jonge vrouw van 36jaar, zij heeft al ruim 10 jaar uitslag, gezwellen over haar hele lichaam. Van het plaatselijke ziekenhuis heeft ze crème gekregen wat niet geholpen heeft.
Het lijken een soort wratten, maar op een donkere huid ziet dat er anders uit. Vooral in het gezicht is niet toonbaar.
Toch verschrikkelijk als je je bedenkt dat bij ons het zo simpel is om wratten met stikstof te verwijderen. Het zal waarschijnlijk wel een soort huidziekte zijn. Het was geen probleem om hier foto, s van te maken, ze is benieuwd of wij iets voor haar kunnen doen.
In Lusaka, hier 6 uur rijden vandaan is een afdeling Dermatologie. Onze coördinatoren Jenny en Phoebe gaan het overleggen en de foto doorsturen. Mocht zij daar geholpen kunnen worden, kunnen wij de kosten zoals vervoer voor haar betalen. Afwachten dus.
Vrijdag was het de dag dat we naar Nakubita gingen, huisbezoeken. We kwamen bij een jongeman die verzorgd word door zijn ouders, hij kon nooit naar buiten omdat hij verlamd is. Hij vertelt dat hij op een dag naar zijn werk liep en tintelingen kreeg in zijn benen, daarna verdween langzaam zijn gevoel en raakte verlamd. Hij lag met grote bruine, vriendelijke ogen naar ons te glimlachen, in zijn gammele bed. Hij wordt verzorgd door zijn Opa en Oma, zijn ouders zijn niet in beeld. De caregiver Michel heeft connecties met een Rotary club, en die had voor een rolstoel gezorgd. De jongen keek er na uit om in de rolstoel naar buiten , zijn wereld te kunnen vergroten.
De rolstoel stond keurig in de hoek, en wij dachten , zou die wel gebruikt worden. De volgende keer zien we je in de rolstoel, een grote glimlach stond op zijn gezicht toen we hem verlieten.
Zo kwamen we ook bij een oude dame, die vorig jaar haar heup had gebroken, en met de operatie daarvan was iets niet goed gegaan. , waardoor ze nauwelijks nog kon lopen. Ook hier was een rolstoel nodig om uit het donkere, benauwde huisje te kunnen.
Haar zoon , schoondochter en kleinkinderen zorgde voor haar.
Betty, een collega uit Belgie heeft jaren in een revalidatie centrum gewerkt. Wij dachten misschien een goed plan om terug te gaan en rolstoel les te geven. Zo gezegd zo gedaan . Onze leiding vond het een prima idee en hebben geregeld dat wij op dinsdag middag terug gaan.
We ontmoeten een jonge vrouw van 36jaar, zij heeft al ruim 10 jaar uitslag, gezwellen over haar hele lichaam. Van het plaatselijke ziekenhuis heeft ze crème gekregen wat niet geholpen heeft.
Het lijken een soort wratten, maar op een donkere huid ziet dat er anders uit. Vooral in het gezicht is niet toonbaar.
Toch verschrikkelijk als je je bedenkt dat bij ons het zo simpel is om wratten met stikstof te verwijderen. Het zal waarschijnlijk wel een soort huidziekte zijn. Het was geen probleem om hier foto, s van te maken, ze is benieuwd of wij iets voor haar kunnen doen.
In Lusaka, hier 6 uur rijden vandaan is een afdeling Dermatologie. Onze coördinatoren Jenny en Phoebe gaan het overleggen en de foto doorsturen. Mocht zij daar geholpen kunnen worden, kunnen wij de kosten zoals vervoer voor haar betalen. Afwachten dus.
-
25 September 2015 - 21:32
Marion Meij:
Ha lieve Jolanda,
zo sta je achter de bar bij tennissen. En drink ik een kopje thee bij je na de yoga. Natuurlijk daarna een wijntje. (de naam van Vormer hoog houden)
En vertel je over je droom en zo zit je er al in Zambia. Wauw voor jou duurde het lang en ik denk ze is er al.
Vanavond op de Markt Wijchen kwam ik je vriend tegen tijdens de opening van Wijchen Allround. Dat moet jij nu missen de Urndorfer Musikanten haha. Nou het was leuk, maar wel een beetje vals. Even staan praten hoe het met hem ging (druk druk druk), want iedereen wil weten hoe het met jou gaat. Maar ik heb het ook met hem over zijn werk gehad en gezamenlijke collegaas/vrienden. Wat is de wereld toch klein.
Je kunt je niet voorstellen met 35- 40 graden, dat hij morgen een zuurkoolschotel gaat maken. Begin je al te kwijlen?????
Bijzonder dat je mensen leert hoe om te gaan met de rolstoel en natuurlijk nog veel meer babiy's wegen enz enz
Nou superwonan geniet van de safari morgen,
En nog een paar weken dan heb je echt vakantie.
Geniet ervan en ik zie je vast wel in nov/december.
Hartegroet,
Marion Meij (ex schoonmonster van Martijn) -
28 September 2015 - 19:55
Margareth Van Dam:
Hallo Meis, weer even laten weten dat we nog steeds je geweldige verhalen lezen!
Wat ga je goed, alsof je altijd daar gebt geleefd...tenminste, zo lijkt het.
Niet te geloven dat we, allemaal op dezelfde planeet, toch zo verschillend leven..en vooral de armoede is niet te verteren.
Wat goed dat je zo een steentje bijdraagt om een klein beetje geluk te bezorgen aan onze medemens.
Geniet van deze tijd!
Liefs van ons x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
