donderdag 8 oktober, op pad

Inmiddels is het een week verder.
Maar jullie hebben nog verslagen van de afgelopen week tegoed.
We hebben een paar dagen zonder stroom gezeten in Livingstone vandaar dat het niet gelukt is om de verslagen op het blog te zetten.

Ik zit nu donderdag 8/10, heerlijk buiten in de lounche bank.
Temperatuur is goed, zelfs nog warm. Bij jullie in Nederland is t nu herfst, raar idee.
Het was een vermoeiend dagje, zijn op pad geweest met de bus , naar en dorpje hier 60 km vandaan. Eigenlijk een wonder dat de bus heel, is gebleven, door kuilen en gaten, bos, of dor hout eigenlijk. Soms slippend in het rulle zand.
Juwe , de chauffeur deze dag, vertelde dat in deze dorpjes nog de oude cultuur heerst. Zo zijn er in Zambia heel veel tribes of compounds. Hier is het mogelijk dat een meisje van 12 moet trouwen met een man van 45. Hij geeft daar b.v . 3 koeien voor aan de ouders.
Het is ook normaal dat een man meerdere vrouwen heeft, geen wonder dus dat HIV hier veel voor komt.
Halverwege stapte er twee vrouwen in , die mee gingen om ons voor te stellen . Verder weet ik niet wat hun taak vandaag was.
Waarschijnlijk een dagje uit voor hun.
Het dorpje bestond uit stuk of 12 hutjes, huisjes van klei, met een rieten dak erop, wat je kent van het Afrika museum. We moesten wachten op de chief, ik geloof dat we eerst goed bevonden moesten worden , voor we konden starten. Kippenhokken bij ons zijn beter als deze huisjes.
Kwamen in een stenen gebouw, nou ja bouwval zonder dak, het gemeenschaps huis , voor vrouwen want die zaten hier.
Iedereen een hand gegeven en weer gegaan.
Toen kwam de chief, een man van ongeveer 45 jr, hij werkte of had gewerkt in een clinic, als wat weet ik niet. Hij zorgde ervoor dat als het nodig was, de bevolking naar de clinic ging. We gingen samen met hem de hutjes binnen, waar dan man en vrouw, of moeder en kind zaten. Hutjes bestaan uit een matrasje en veel meer is het niet.
Deze mensen hebben weinig te doen , wat rond hangen, geen werk , sommige werken in de stad. Ze verzorgen hun kippen en geiten. Niet gek dat hun enige pleziertje drank en elkaar is. Opvallend was dat er 2 jonge vrouwen waren met vaginale problemen, de chief was hiervan op de hoogte. Belangrijk voor deze vrouwen om zich te laten testen op HIV, TBC etc. Een algehele check-up , wij hebben benadrukt dat het belangrijk voor hun was. Ook voor het jonge stel met kindje van een jaar ,die ook met z'n drieën in een hutje leven , met niet meer als n matrasje. En als hoogte punt van de dag alleen elkaar en de dorpsgemeenschap hebben.
Inmiddels waren we 2 uur verder en
denk ik , alle hutjes binnen geweest, de chief was nergens meer te bekennen. Onder een boom zijn we verder met spreekuur gegaan want op een bank zaten nog eens 10 mannen te wachten, wie als eerste? Juwe die inmiddels bij ons aansloot, ook om te vertalen, met de chief had dat niet gehoeven.
Juwe vertelde tegen de toeloop die er inmiddels was ontstaan, dat wij geen artsen zijn en ze voor grote problemen naar de clinic moeten.
Een man of 4 en 2 vrouwen bleven over om ons toch nog wat te vragen. Uiteindelijk was het 13.00 uur , en begonnen onze magen te knorren. Onder de boom in het zand hebben we onze broodjes gegeten. De chief kwam nog afscheid nemen , en vertelde dat we goed werk hadden verricht, wanneer we terug kwamen??
Fijn te horen, ze hadden hier in maanden niemand gezien .
Ik denk dat je als blanke een hoog aanzien hebt, en daardoor nemen ze meer van ons aan als van hun eigen bevolking.